Reiki is in de loop der tijd iets vanzelfsprekends voor mij geworden. Maar ben je er nog niet eerder bewust mee in aanraking gekomen, letterlijk en figuurlijk, dan schrikt het misschien af.
Een intuïtieve reactie bij pijn
Toen ik laatst buiten liep, probeerde ik het voor mezelf eens te omschrijven. Als iemand me nu op straat zou vragen wat Reiki precies is, hoe maak ik het dan ‘tastbaar’? Stel, zou ik zeggen, je let even niet op en stoot je knie keihard tegen de rand van de tafel. Grote kans dat je allereerst ‘au’ roept of een andere kreet slaakt. Ga je dan niet automatisch met je hand naar de pijnlijke plek in de hoop dat de pijn afneemt? Daar
Wat doe je vaak vanzelfsprekend bij kou of troost?
naast gebeurt het vast wel eens dat je in deze herfstige dagen met koude handen van buiten komt, nog niet erbij stilgestaan om je handschoenen aan te trekken. Wrijf je dan even flink in je handen om ze wat warmer te krijgen? Warmte die je weer kunt delen met anderen. Want als iemand in jouw nabijheid in huilen uitbarst, leg je dan ook een arm om iemands schouders of een hand op iemands arm als teken van troost en nabijheid?
Heb je één of meer van deze vragen met ‘ja’ beantwoord? Gefeliciteerd, dan heb je dus Reiki gegeven! Zo onbewust en alledaags kan het zijn.